“คนดีมีเป็นหมื่น คนหื่นมีเป็นล้าน”
“ร้อนจังโว้ยยย ไม่ไหวแล้ว” นายต้นทนกับอากาศที่ร้อนอบอ้าวภายในห้องเก็บของไม่ไหว มันจึงผละออกจากน้องนุ๊กเดินไปเปิดประตูออก ทำให้อากาศที่บริสุทธ์จากภายนอกไหลเข้าไปในห้องจนรู้สึกเย็นสบายตัว
“หนูขอโทษค่ะผู้จัดการ อย่าแจ้งมหาลัยหนูเลยนะคะ หนูโดนไล่ออกแน่ หนูขอร้อง.
“สารภาพผิดลดโทษกึ่งหนึ่ง สารภาพหื่นเพิ่มโทษอีกหนึ่งยก”
?อูยยยย…ผมไม่ไหวแล้วคุณณิ…โอยยยย…รูหอย!!!ขมิบแรงเหลือเกิน …ซี๊ดดดด…อูยยยย…น้ำจะแตกแล้วววว…โอยยยย…ไม่ไหวแล้วววววว…?
ทั้งคู่นอนกอดกันกลม หอบเหนื่อยยังไม่หายดีแต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ประตูห้องของไอ้อาร์ทที่มันลืมล๊อกถูกเปิดออก แต่ทั้งน้องแพรและไอ้อาร์ทยังไม่รู้ตัวเพราะพึ่งถึงจุดสุดยอดไปหมาดๆอาการเกร็งก็ยังไม่คลายตัวดีนัก
“หยุดนะไอ้พวกชั่ว” เฒ่ามั่นตะโกนออกมาทันทีพร้อมทั้งเผยตัวยืนอยู่ตรงปากประตู เสียงร้องของเฒ่ามั่นทำเอาทั้งคู่ตกใจหันมาทางเฒ่ามั่นพร้อมกันหยุดค้างการกระเด้าทันที
น้องแพรคิดไม่ถึงเลยว่าการเคลื่อนช้าๆแบบนี้มันช่างสร้างความเสียวสุดรัญจวนใจให้กับเธอได้มากถึงเพียงนี้ เจอแบบนี้ทำเอาน้องแพรถึงกับเอามือจับสะโพกของคุณอเนกแน่น บางทีก็ดึงรั้นเร่งให้คุณอเนกอัดสะโพกอัดกับร่องหีของเธอแรงขึ้น เธอทั้งแอ่นเอวส่ายสะโพกไปมา
เมื่อหมดปัญหาเรื่องอากาศร้อนแล้ว นายต้นก็ยกเก้าอี้มาวางไว้กลางห้อง น้องนุ๊กรู้งานเพราะทำท่านี้ประจำ เธอคุกเข่าบนเก้าอี้หันหน้าไปทางที่พิงหลัง นายต้นก็จับลำควยเสียบเข้าร่องหีของน้องนุ๊กทางด้านหลังทันที
เพียงเข้าห้องได้ทั้งคู่ต่างก็เริ่มบทรักกันทันทีโดยไม่มีการพูดจากันให้เสียเวลา ทำเหมือนกับว่าห่างร้างกันเป็นปีๆทั้งที่เมื่อวานก็เสร็จสมไปหลายยก
“เป็นคนง่ายๆ ได้ทุกที่ แถมปี้ได้ทุกท่า”
“ฮืออ..แพร…แพรขอโทษค่ะคุณพ่อ” น้องแพรรีบลงจากเตียงคุกเข่ายกมือไหว้ขอโทษพ่อของเธอ น้ำตาไหลพรากๆออกมา
Functionality cookies are used to be aware of and analyze The main element overall performance indexes of the website which can help in delivering an improved person expertise to the readers.
“กลับบ้าน เสียวกาม เราต้องมีเรื่องต้องคุยกัน” พ่อของแพรตะโกนเสียงดังสั่งให้แพรกกลับบ้าน แพรร้อนรนรีบเก็บเสื้อผ้าของเธอที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้นห้องมาสวมใส่ แล้วพ่อของน้องแพรก็หันหน้าไปหาไอ้อาร์ททำตาขวางอย่างน่ากลัว